សិស្ស​ពូកែ​ធ្លាប់​ប្រលង​នៅ​អ៊ីរ៉ង់​បាន​ពិន្ទុ​លើ​សិស្ស​ខ្មែរផ្សេង​ទៀត​​ រក​បាន​ការងារ​ធ្វើ​​​​ផុយ​ៗ​​នៅ​ប្រទេស​មហា​អំណាច!

 
 


“ការងារ​មិន​ពិបាក​រក​ទេ​ តែ​មុន​ពេល​រក​ត្រូវ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ចង់​ធ្វើ​ការងារ​អ្វី។ បន្ទាប់​មក​ចាំ​ទៅ​ស្វះ​ស្វែង​រក​ដោយ​ខ្លួន​ឯង​ ឬ​សាកសួរ​មិត្តភ័ក្ដិ​ពី​របៀប​រក​ការងារ​ធ្វើ”។ នេះ​ជា​គំនិត​របស់​និស្សិត​ពូកែ​របស់​កម្ពុជា​មួយ​រូប​ ដែល​តែង​ទទួល​បាន​ឱកាស​ការងារ​ជា​បន្ត​បន្ទាប់​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​ចិន​ ខណៈ​ពេល​ខ្លួន​កំពុង​សិក្សា​នៅ​ឡើយ។

លោក​ លី វឌ្ឍនា​ អាយុ​២៣​ឆ្នាំ​ បច្ចុប្បន្ន​ជា​និស្សិត​អាហារូបករណ៍​ជំនាញ​វិស្វកម្ម​អគ្គិសនី​ និង​ស្វ័យ​ប្រវត្តិ​កម្ម​ ឆ្នាំ​ទី​បី​នៃ​សាកលវិទ្យាល័យ​ Southwest Jiaotong University​ ក្នុង​ប្រទេស​ចិន។ មុន​នឹង​ទៅ​សិក្សា​នៅ​ប្រទេស​នេះ​ វឌ្ឍនា​ ដែល​មាន​ស្រុក​កំណើត​នៅ​ភូមិ​ទន្លេបិទ​ ស្រុក​ត្បូង​ឃ្មុំ​ ខេត្ត​ត្បូងឃ្មុំ​ (អតីត​ក្នុង​ខេត្ត​កំពង់​ចាម)​ គឺ​ជា​អតីត​សិស្ស​ពូកែ​ផ្នែក​រូបវិទ្យា​ ជាប់​​ចំណាត់​ថ្នាក់​លេខ​ប្រាំ​ថ្នាក់​ជាតិ​ ឆ្នាំ​២០០៩​ និង​ជា​បេក្ខជន​លើ​វិញ្ញាសា​តារាសាស្ត្រ​ និង​រូបវិទ្យា​តារាសាស្ត្រ​ IOAA​ នៅ​ប្រទេស​អ៊ីរ៉ង់​ ដោយ​​ទទួល​បាន​ពិន្ទុ​ខ្ពស់​ជាង​គេ​ក្នុង​ចំណោម​សិស្ស​​ខ្មែរ​​ទៅ​ចូល​រួម​ប្រកួត​ជា​មួយ​គ្នា​ ​​កាល​ពី​ខែ​តុលា​​ ឆ្នាំ​២០០៩។ លើស​ពី​នេះ​ និស្សិត​កម្ពុជា​រូប​នេះ​ក៏​ធ្លាប់​ជាប់​អាហារូបករណ៍​ពី​វិទ្យាស្ថាន​បច្ចេកវិទ្យា​កម្ពុជា​ ហៅ​កាត់​ថា​សាលា​តិចណូ​ ក្នុងឆ្នាំ២០០៩ផង​ដែរ។

លោក​ លី វឌ្ឍនា

ចំពោះ​និស្សិត​បរទេស​ដែល​បាន​ទៅ​សិក្សា​នៅ​ចិន​មិន​អាច​រក​ការងារ​ដែល​មាន​ចុះ​កុងត្រា​ ឬ​ការងារ​ពេញ​ម៉ោង​បាន​ទេ​ តែ​អាច​រក​ការងារ​ក្រៅ​ម៉ោង​បាន​ ដូច្នេះ​ហើយ​ពេល​រៀន​បាន​ត្រឹម​ឆ្នាំ​ទី​១​ឆមាស​ទី​២​ ការងារ​ដំបូង​របស់​​វឌ្ឍនា​គឺ​ អ្នក​ជួយ​មើល​ការ​ខុស​ត្រូវ​ក្នុង​អន្តេវាសិកដ្ឋាន​និស្សិត​បរទេស​​​នៅ​ក្នុង​សាលា​ ដែល​​ជា​ប្រភេទ​​ការងារ​ស្ម័គ្រចិត្ត​ តែ​មាន​ប្រាក់​ខែ​បន្តិច​បន្តួច​ដែរ។ ស្រប​ពេល​នោះ ​លោក​​បាន​ឆ្លៀត​ពេល​ទំនេរ​ទៅ​ធ្វើ​ការងារ​ថ្ងៃ​ចុង​សប្ដាហ៍​ដូច​ជា​ ចែក​ខិត​ប័ណ្ណ​ផ្សព្វផ្សាយ​ និង​ដឹក​ជញ្ជូន​អាហារ​ឲ្យ​ភ្ញៀវ។ ក្រោយ​មក​​ នៅ​ឆ្នាំ​ទី​ពីរ​ដោយ​សង្កេត​ឃើញ​​ការ​ប្រើ​ប្រាស់​ភាសា​ចិន​​រៀង​គ្រាន់​បើ​និស្សិត​វ័យ​ក្មេង​រូប​នេះ​​ក៏​ចាប់​ផ្ដើម​ងាក​ទៅ​រក​ការងារ​បក​ប្រែ​វិញ​ម្ដង។

វឌ្ឍនា​និយាយ​ថា​ ខ្លួន​​បាន​ផ្ញើ​CV​ទៅ​កាន់​ក្រុមហ៊ុន​បក​ប្រែ​ផ្សេង​ៗ ​ដែល​បាន​ចុះ​ផ្សាយ​តាម​ Internet។  ក្រោយមក​មាន​ក្រុមហ៊ុន​មួយ​ចំនួន ​គេ​ទាក់​ទង​មក ​ដោយ​​ខ្លះ​តម្រូវ​ឲ្យ​​គាត់​​​សាក​ល្បង​បក​ប្រែ​អត្ថបទ​ ខ្លះ​សម្ភាសន៍​​​តាម​ QQ ​ឬ ​Wechat​ (កម្មវិធី​កុំព្យូទ័រ) ​ដើម្បី​ដឹង​ច្បាស់​ពី​សមត្ថភាព​របស់​យុវជន​រូប​នេះ។ ការងារ​បក​ប្រែ​ ខ្មែរ​ ចិន​ អង់គ្លេស​ទាំង​នោះ​ គឺ​គេ​ផ្ញើ​ឯកសារ​តាម​អ៊ីមែល​មក​ឲ្យ​ បន្ទាប់​ពី​ធ្វើ​រួច​ត្រូវ​ផ្ញើ​ឲ្យ​គេ​វិញ។

ចំពោះ​ការ​បក​ប្រែ​ផ្ទាល់​មាត់​ វឌ្ឍនា​ថ្លែង​ថា​ ខ្លួន​​មិន​សូវ​ទទួល​ធ្វើ​ប៉ុន្មាន​ទេ​ ព្រោះ​ពេល​ខ្លះ​ត្រូវ​ទៅ​ឆ្ងាយ​ដែល​អាច​​ប៉ះ​ពាល់​ដល់​ការ​រៀន​សូត្រ។ លុះ​ដល់​ឆ្នាំ​ទី​បី​នេះ​ យុវជន​​ទទួល​បាន​ការងារ​មួយ​បន្ថែម​ទៀត​ ជា​ការងារ​ស្ម័គ្រចិត្ត​ក្នុង​ការ​បក​ប្រែ​វែបសាយ​ដេប៉ាតឺម៉ង់​អគ្គិសនី​របស់​ខ្លួន​តែ​ម្ដង​ជាមួយ​ក្រុម​និស្សិត​ចិន​ផ្សេង​ទៀត​ ដោយ​បក​ពី​ភាសា​ចិន​ទៅ​ជា​អង់គ្លេស។ ក្រៅ​ពី​ការងារ​នេះ​ និស្សិត​កម្ពុជា​រូប​នេះ​ក៏​​បាន​ចូល​រួម​ក្នុង​សមាគម​យុវជន​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​របស់​ដេប៉ាតេម៉ង់​អគ្គិសនី​ ដោយ​ពេល​ខ្លះ​គេ​ត្រូវ​រៀប​ចំ​កម្មវិធី​មួយ​ចំនួន​របស់​ដេប៉ាតេម៉ង់​ ចេញ​ទៅ​ចំណត​រថយន្ត​សាលា​បឋម​សិក្សា​ ឬ​ទី​សាធារណ​ ដើម្បី​ផ្សព្វផ្សាយ​ពី​ច្បាប់​ចរាចរណ៍ ​ការ​តម្រង់​ជួរ​មុន​ពេល​ឡើង​ជិះ​ឡាន​ក្រុង​ ម៉េត្រូ ​ឬ​រថភ្លើង​ជា​ដើម។ ចំពោះ​រាល់​ការងារ​ទាំង​អស់​នេះ​ វឌ្ឍនា​​សុទ្ធ​តែ​​ទទួល​បាន​ការ​អនុញ្ញាត​ពី​គ្រូ​ទាំង​អស់។

កាល​ពី​ចាប់​ផ្ដើម​ធ្វើ​ការ​ដំបូង​ៗ ​វឌ្ឍនា​ជួប​ការ​ពិបាក​ខ្លះ​ដែរ ​ដូច​ជា​ធ្វើ​ការ​យឺត​ បក​ប្រែ​មាន​ការ​ប្រើ​ប្រាស់​សញ្ញា​មួយ​ចំនួន​មិន​ត្រឹម​ត្រូវ​ តែ​ក្រុមហ៊ុន​បក​ប្រែ​នី​មួយ​ៗ​សុទ្ធ​តែ​មាន​អ្នក​ជួយ​​កែ​កំហុស​ ដូច្នេះ​រាល់​ពេល​​ធ្វើ​ខុស​ គេ​នឹង​រំលឹក​ព្រម​ទាំង​ប្រាប់​ពី​កំហុស​នោះ។ ដោយ​ឡែក​អ្វី​ដែល​ពិបាក​មួយ​ទៀត​​គឺ​ ធ្វើ​ពិសោធន៍​ និង​កិច្ចការ​សាលា​ ព្រោះ​ពិសោធន៍​បើ​ធ្វើ​មិន​ចប់​ត្រូវ​​ទៅ​ធ្វើ​ម្ដង​ទៀត។​ ប្រសិន​បើ​ការ​ធ្វើ​ពិសោធន៍​ទទួល​បាន​ទិន្នន័យ​មិន​ត្រឹម​ត្រូវ​ ឬ​មួយ​ធ្វើ​មិន​ចប់​តាម​តម្រូវ​ការ​របស់​គ្រូ​ ពួក​គាត់​នឹង​អោយ​ធ្វើ​ឡើង​វិញ​ម្ដង​ទៀត​ ដើម្បី​ទទួល​បាន​លទ្ធផល​តាម​តម្រូវ​ការ​របស់​ពួក​គាត់។ បើ​ពិសោធន៍​ដែល​ប្រើ​កុំព្យូទ័រ​អាច​ធ្វើ​នៅ​បន្ទប់​ខ្លួន​ឯង​បន្ថែម​​ក៏​បាន​ រីឯ​កិច្ចការ​សាលា​​វិញ​​ធ្វើ​មិន​ចប់​អាច​សួរ​មិត្ត​រួម​ថ្នាក់​ ឬ​គ្រូ​ៗ​បាន​ដែរ។

វឌ្ឍនា​និយាយ​ប្រាប់​បន្ថែម​ថា៖ “ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ថា​វិល​មុខ​ឈឺក្បាល​ មិន​ដឹង​ត្រូវ​ធ្វើ​មួយ​ណា​មុន​ ក៏​ប៉ុន្តែ​ក្រោយ​មក​ខ្ញុំ​គិត​ថា ​ខ្ញុំ​គួរ​ពិចារណា​ធ្វើ​ការងារ​ណា​ដែល​ប្រញាប់​សំខាន់​មុន​គេ​ មិន​ថា​ជា​ការងារ​សាលា​ ពិសោធន៍​គម្រោង​ស្រាវជ្រាវ​ ឬ​ការងារ​ក្រៅ​ម៉ោង​នោះ​ទេ។​ បើ​មិន​អញ្ចឹង ​ខ្ញុំ​នឹង​ស្ត្រេស​ខ្លាំង​មិន​ខាន​ឡើយ។ ខ្ញុំ​តែង​តែ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ខ្លួន​ឯង​ដោយ​ប្រាប់​ខ្លួន​ឯង​ថា​ ព្យាយាម​គង់​បាន​សម្រេច។ មួយ​ទៀត​គឺ​បើ​ទោះ​បី​ខ្ញុំ​ដើរ​ទៅ​មុខ​ដោយ​យឺត​ៗ​យ៉ាង​ណា​ក្ដី​ តែ​ខ្ញុំ​នឹង​មិន​បោះ​ជំហាន​ថយ​ក្រោយ​ឡើយ”។

វឌ្ឍនា​ (កណ្ដាល)​ ថត​ពេល​ខ្លួន​ទៅ​បក​ប្រែ​ ជាមួយ​ទាហាន​ខ្មែរ​ ដែល​មក​ហ្វឹក​ហាត់​ការ​លោត​ឆត្រយោង​​ជា​លក្ខណៈ​អន្តរជាតិ​​មាន​ប្រមាណ​ជា​៤០​ប្រទេស​ចូល​រួម​ ក្នុង​ប្រទេស​ចិន

លើស​ពី​នេះ​​ បើ​ទោះ​ជា​រវល់​ស្ទើរ​តែ​គ្មាន​ពេល​ទំនេរ​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ​ វឌ្ឍនា​ថា​ មិន​បារម្ភ​ខ្លាច​ការ​សិក្សា​ធ្លាក់​ចុះ​ដែរ​ ព្រោះ​ពេល​ជិត​ប្រឡង ​លោក​មិន​ទទួល​ធ្វើ​ការងារ​ក្រៅ​ម៉ោង​ទេ​ ដោយ​ប្រាប់​គេ​ជា​មុន​ នោះ​គេ​នឹង​អនុគ្រោះ​ ព្រោះ​គេ​ដឹង​ថា​​​វឌ្ឍនា​ជា​និស្សិត​កំពុង​សិក្សា។ ក្រុមហ៊ុន​ខ្លះ​យោគ​យល់​ តែ​ខ្លះ​ក៏​អត់​ តែ​លោក​គិត​ថា​ ការងារ​ក្រៅ​ម៉ោង​វា​មិន​សំខាន់​ជាង​ការងារ​សាលា​ទេ។

ថ្វី​ត្បិត​តែ​កន្លង​មក​​ការងារ​ដែល​វឌ្ឍនា​ធ្វើ​ជា​ប្រភេទ​ការងារ​ក្រៅ​ម៉ោង​ និង​​ស្ម័គ្រចិត្ត​ ដែល​ទទួល​បាន​ប្រាក់​កម្រៃ​តិច​តួច​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ​ តែ​លោក​ចាប់​អារម្មណ៍​ថា​ ទី​មួយ​ធ្វើ​អោយ​ចំណេះ​ដឹង​ផ្នែក​ភាសា​ទាំង​ចិន​ ខ្មែរ ​និង​អង់គ្លេស​សុទ្ធ​តែ​មាន​ការ​រីក​ចម្រើន។ ទី​ពីរ​គឺ​​កាន់​តែ​យល់​ច្បាស់​ពី​សង្គម​ចិន​ទាំង​វប្បធម៌​ ការ​រស់​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​ចិន​ ក៏​ដូច​ជា​ការ​ធ្វើ​ជំនួញ​ផង​ដែរ។ ទីបី​ តាម​រយៈ​ឯកសារ​ដែល​បាន​បក​ប្រែ​ អាច​ឲ្យ​យល់​ដឹង​ពី​ផ្នែក​ផ្សេង​ៗ​ក្រៅ​ពី​ជំនាញ​ដែល​បាន​រៀន។ ឯ​ទី​បួន​គឺ​អាច​បង្កើន​ប្រាក់​ចំណូល​សម្រាប់​លោក​ ដែល​ជា​និស្សិត​ក្រីក្រ​ម្នាក់​ក្នុង​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​កម្សាន្ត​ ឬ​ត្រឡប់​មក​លេង​ប្រទេស​កំណើត ​និង​ប្រើប្រាស់​ក្នុង​ការ​ទិញ​វត្ថុ​ដែល​ខ្លួន​ចូល​ចិត្ត​ទៀត​ផង។​ និង​ទី​៥​ តាម​រយៈ​ការ​ធ្វើ​ការងារ​ទាំង​នេះ​ អាច​មាន​ឱកាស​ស្គាល់​មនុស្ស​កាន់​តែ​ច្រើន ​ដែល​ប្រកប​របរ​ក្នុង​ផ្នែក​ផ្សេង​ៗ​គ្នា​ ងាយ​ស្រួល​ដល់​ពេល​អនាគត ​អាច​រក​ស៊ី​ ឬ​ធ្វើការ​សហការ​ជាមួយ​ពួក​គាត់​បាន។

វឌ្ឍនា​បញ្ជាក់​ដូច្នេះ​ថា៖ “ការងារ​ទាំង​នេះ​​ធ្វើ​អោយ​ខ្ញុំ​និយាយ​ភាសា​ចិន​កាន់​តែ​ស្ទាត់​ជំនាញ​ ហើយ​ចំណែក​ការ​ទំនាក់​ទំនង​វិញ​ក៏​មាន​ភាព​រីកចម្រើន​ផង​ដែរ​ ព្រោះ​កាល​ពី​មុន​ខ្ញុំ​ជា​មនុស្ស​ដែល​មិន​សូវ​ចេះ​និយាយ​ស្ដី​ទេ​ តែ​ឥឡូវ​ផ្លាស់​ប្ដូរ​ច្រើន ​ចេះ​និយាយ​លេង​ច្រើន​ជាង​មុន”។

យុវ​និស្សិត​​វ័យ​ក្មេង ​លី វឌ្ឍនា ​ប្រាប់​ថា​ ពេល​ធ្វើ​ការងារ​ផង​ រៀន​ផង​ត្រូវ​ព្យាយាម​បែង​ចែក​ពេល​វេលា​អោយ​មាន​ប្រសិទ្ធភាព​បំផុត។ ក្រៅ​ពី​បែង​ចែក​ពេល​សម្រាប់​រៀន ​និង​ធ្វើ​ការងារ​ ចូរ​កុំ​ភ្លេច​បែង​ចែក​សម្រាប់​ការ​កម្សាន្ត​ និង​ធ្វើ​អ្វី​ដែល​ជា​ចំណូល​ចិត្ត​ខ្លួន​ឯង​ផង​ ព្រោះ​ថា​ការ​សិក្សា​នៅ​មហាវិទ្យាល័យ​សំខាន់​បំផុត​គឺ​មិន​មែន​រៀន​តែ​ពី​ជំនាញ​ដែល​ខ្លួន​រៀន​ឡើយ​ គឺ​ស្វែង​រក​ជំនាញ​ និង​កំណត់​គោលដៅ​សម្រាប់​អនាគត​ដ៏​វែង​ឆ្ងាយ​ ដូច្នេះ​ដើម្បី​ដឹង​ថា​រក​ឃើញ​ការងារ​ដែល​អ្នក​ចង់​​ធ្វើ​ក្នុង​ពេល​អនាគត​ អ្នក​គួរ​សាកល្បង​ធ្វើ​កិច្ចការ​ផ្សេង​ៗ​អោយ​បាន​ច្រើន​តាម​ដែល​អាច​ធ្វើ​បាន៕

ប្រភព: sabay




 
 
មតិ​យោបល់
 
 

មើលព័ត៌មានផ្សេងៗទៀត

 
ផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម៖

គួរយល់ដឹង

 
(មើលទាំងអស់)
 
 

សេវាកម្មពេញនិយម

 

ផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម៖
 

បណ្តាញទំនាក់ទំនងសង្គម